218 - تله کابین توچال (22/08/1394)

روز جمعه 22 آبان ما به اتفاق دکتر اخیانی و خانواده به پیشنهاد آریا خوشگله برای دیدن برف که تازه باریده بود راهی توچال شدیم!

حدود ساعتای 10:30 به محل فروش بلیت تله کابین رسیدیم. صف طولانیی برای ورود تشکیل شده بود.فقط بلیت ایستگاه 5 رو می فروختند و ایستگاه هفت تموم شده بود. بعد از حدود یک ساعت و نیم معطلی بالاخره سوار تله کابین شدیم و ساعت حدود 12:30 بود که به ایستگاه 5 رسیدیم.

برف فوق العاده زیبایی باریده بود و بچه ها کلی برف بازی کردند و حسابی بهشون خوش گذشت.

برای خوردن ناهار به رستوران رفتیم و حدود ساعت 3:30 بود که به فکر بازگشت افتادیم که چشماتون روز بد نبینه! صف نسبتا طولانیی در ورودی ساختمان تشکیل شده بود حدود یک ساعت و نیم طول کشید که ما وارد ساختمان شدیم. فکر می کردیم که در فاصله کوتاهی سوار تله کابین میشیم , در حالی که تازه اول راه بود! در داخل ساختمان منتهی به ورودی تله کابین ازدحام جمعیت زیادی بود و مردم هل می دادن ترسیدیم فاجعه منا تکرار بشه!

مردم شعار می دادن و شلوغ می کردن و ما با سیل جمعیت  به جلو هل داده می شدیم و نگران بچه ها بودیم که زیر دست و پا له نشن ! خلاصه اینکه ساعت 9 شب پای ما به زمین رسید و خطر از سرمون گذشت! بعدا تو خبرها شنیدیم که اون هفته چون اولین هفته ای بود که پیست اسکی ایستگاه هفت باز شده بود با وجود داشتن 2000 نفر ظرفیت در یک روز 5000 بلیت به فروش رفته بود و ما نفهمیدیم که انتقال اون همه جمعیت تا پایین تا چه ساعتی از نیمه شب طول کشید! برف بازی و لذت بچه ها از برف حسابی از دماغشون در اومد!